Pielgrzymkę parafialną do Medjugorje rozpoczęliśmy poranną Mszą Świętą w naszym kościele, którą odprawił ks.proboszcz Grzegorz Jagieł.
Późnym popołudniem dotarliśmy do niewielkiej miejscowości w Chorwacji Marija Bistrica, gdzie znajduje się jedno z najważniejszych chorwackich sanktuariów maryjnych, które w 1971 roku zostało ogłoszone sanktuarium narodowym. Obiektem kultu jest tam XV wieczna drewniana figura Matki Bożej z Dzieciątkiem. Obok bazyliki znajduje się Kalwaria ze stacjami Drogi Krzyżowej oraz klasztor Bosych sióstr karmelitanek. Dnia 3 października 1998 roku Sanktuarium nawiedził Papież Jan Paweł II.
W Marija Bistrica dołączyli do nas pielgrzymi z parafii pod wezwaniem Św. Wawrzyńca z Wilchów z ks.proboszczem Stanisławem Czempką.
Drugiego dnia zwiedziliśmy Zagrzeb, stolicę Chorwacji, z katedrą Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, która aktualnie znajduje się w remoncie, z uwagi na szkody, jakie powstały podczas trzęsienia ziemi, które miało miejsce 22 marca 2020 roku. Kamienna Brama, to kolejne bardzo ciekawe miejsce Zagrzebia, które mogliśmy zobaczyć. W bramie znajduje się kapliczka i kamienne płyty chwalące Matkę Bożą. Kapliczka stała się największym miejscem kultu maryjnego w mieście. W Kamiennej Bramie znajduje się obraz Matki Bożej, który cudem przetrwał XVII-wieczny pożar. Brama jest regularnie odwiedzana przez ludzi, którzy przychodzą zapalić świecę i podziękować Matce Bożej za ich ochronę. W godzinach popołudniowych dotarliśmy na obiadokolację i nocleg do Medjugorie.
Trzeci dzień rozpoczęliśmy modlitwą Różańcową, którą wraz z ks Stanisławem odmówiliśmy pokonując stromą i kamienistą drogę, na Górze Objawień, czyli miejscu pierwszych objawień Matki Bożej z 1981 roku, znajdującej się u podnóża wioski Bijakovici, zwanym Podbrdo. Wzdłuż całej trasy w 1989 roku umieszczono płaskorzeźby z brązu przedstawiające radosne i bolesne tajemnice różańca świętego. Na drodze do miejsca objawień ustawiono wielki drewniany krzyż, który oznacza miejsce, gdzie Matka Boża trzeciego dnia objawień poprzez Mariję Pavlović po raz pierwszy wezwała do pokoju.W miejscu objawień, w dwudziestą rocznicę postawiono figurę Królowej Pokoju wykonaną zgodnie ze wzorcem, który znajduje się przed kościołem parafialnym w Medjugorje. U podnóża góry objawień znajduje się Niebieski Krzyż umieszczony tam w 1985 roku. W tym miejscu od 4 lipca 1982 roku regularnie spotyka się grupa modlitewna jednego z wizjonerów – Ivana. Po Różańcu udaliśmy się do Sanktuarium w Medjugorje aby uczestniczyć w Międzynarodowej Mszy Świętej. Po południu zwiedziliśmy Wodospady Kravica, zachwycające i pełne uroku miejsce, gdzie mieliśmy wolny czas na odpoczynek i możliwość kąpieli przy wodospadach. Ze względu na swe malownicze położenie i krystalicznie czystą wodę jest to jedna z największych atrakcji Bośni i Hercegowiny.
Czwartego dnia zwiedziliśmy miasto Dubrownik, nazywany perłą Dalmacji. Miasto otoczone jest potężnymi murami obronnymi. Najcenniejsze zabytki Dubrownika, które mieliśmy możliwość zwiedzić znajdują się w obrębie Starego Miasta, wpisanego na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO. Należą do nich m.in. barokowy kościół św. Błażeja, Pałac Sponza, Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z relikwiami św.Błażeja, nazywana przez Chorwatów „Velika Gospa”, a także główna ulica Stradun, rozciągająca się pomiędzy dwiema bramami miejskimi – Pile oraz Peskarija. W czasie wolnym z przyjemnością zwiedziliśmy port, kręte i strome uliczki starego miasta, a także zajadaliśmy się pysznymi lodami.
Piątego dnia udaliśmy się do Veprić, niewielkiej miejscowości Riwiery Makarskiej. Miejsce to nazywane jest Makarskim Lourdes. Powstanie urokliwego sanktuarium na zboczach pasma gór Biokovo związane jest z pierwszą narodową pielgrzymką Chorwatów do Francji. Chorwacki biskup Juraj Carić, organizator narodowej pielgrzymki, był tak zafascynowany Lourdes, że zapragnął, aby również w jego ojczyźnie powstało podobne sanktuarium. Konsekracja sanktuarium odbyła się 15 października 1908 roku. Od tego czasu licznie przybywają tam pielgrzymi, których zachwyca duchowa atmosfera tego miejsca, a także piękno otaczającej przyrody. Na terenie tego bałkańskiego Lourdes znajduje się również Kalwaria ze stacjami drogi krzyżowej, której ścieżka pnie się pod górę. Przy dwunastej stacji znajduje się grób założyciela chorwackiego Lourdes – biskupa Carića. W tym maryjnym sanktuarium uczestniczyliśmy w Eucharystii, którą celebrował ks. Stanisław. Po Mszy Świętej mieliśmy czas wolny, który spędziliśmy na plaży, zażywając kąpieli w ciepłym i czystym Adriatyku oraz delektując się pięknymi widokami Masywu Biokovo. Po wypoczynku wróciliśmy na obiadokolację i nocleg do Medjugorje.
Następnego dnia wczesnym rankiem, bo o godz. 4:00 wraz z ks. Stanisławem wyruszyliśmy na Drogę Krzyżową. Stacje drogi krzyżowej są usytułowane na kamienistym i stromym zboczu wzniesienia Križevac. Wzgórze to wznosi się ponad Medziugorjem ( 520 m ), na którym parafianie 15 marca 1934 roku wznieśli krzyż ze zbrojonego betonu o wysokości 8,56 m. Na krzyżu wyryto napis: «Jezusowi Chrystusowi, Odkupicielowi rodzaju ludzkiego na znak wiary, miłości i nadziei, na pamiątkę 1900 rocznicy Męki Jezusowej». W cokół krzyża zostały wmurowane relikwie Krzyża Jezusa otrzymane na tę okazję z Rzymu. Od początku objawień Matki Bożej na Križevacu zaczęto odmawiać drogę krzyżową. Początkowo stacje oznaczone były drewnianymi krzyżami, a w 1988 roku umieszczono tam płaskorzeźby wykonane z brązu. Na każdej z nich (oprócz modlitwy w ogrodzie Getsemani) znajduje się postać Matki Bożej. Po południu pojechaliśmy do miasta Mostar. Dziś Mostar, nazywany magicznym miastem, to piękne uliczki, stragany z pamiątkami, liczne knajpki dla turystów i most, będący symbolem i największą atrakcją Mostaru. Podczas wojny bośniackiej 9 listopada 1993 roku most runął do rzeki, ale w 2004 roku dzięki wysiłkom kilku państw europejskich, UNESCO i Banku Światowego konstrukcja została odbudowana z oryginalnych części. Ku pamięci tego wydarzenia na kamieniu wyryto napis: Don’t forget 1993. Będąc w dzielnicy muzułmańskiej mieliśmy możliwość degustacji lokalnych przysmaków.
Siódmego dnia pożegnaliśmy Medjugorje i udaliśmy się do miasta Split. Jest to typowo portowe miasto wbudowane w obręb pałacu cesarza Dioklecjana. My zwiedziliśmy Stare Miasto, czyli praktycznie pozostałość po pałacu. Do miasta-pałacu wchodzi się jedną z czterech bram, a będąc już w środku, kompletnie nie ma się wrażenia przebywania na terenie pałacu, aż trudno sobie to wyobrazić, że stare miasto było w całości pałacem, a my spacerowaliśmy niejako po komnatach cesarskich. Zwiedziliśmy wewnętrzny dziedziniec, zwany perystylem z rzeźbionymi kolumnami, sfinksami oraz kościółem św. Rocha. Z perystylu zeszliśmy poniżej poziomu ulic do podziemii, gdzie znajdowaly się stragany z pamiątkami. Przed pałacem od strony morza rozciagała się urokliwa promenada z wysokimi palmami, wzdłuż której można było znaleźć liczne kawiarnie i kramy z pamiątkami. Ciekawym miejscem było także Wzgórze Marjan, skąd rozpościerał się piękny widok na miasto Split oraz port. Po zwiedzeniu miasta udaliśmy się na obiadokolację i nocleg w okolice Zagrzebia.
Ostatniego dnia, po śniadaniu wyruszyliśmy do Bratysławy, pięknie położonej nad Dunajem stolicy Słowacji. Spacerowaliśmy po Starym Mieście, zwiedziliśmy Katedrę Świętego Marcina. Właśnie w tej katedrze trwały przygotowania do wizyty Papieża Franciszka, który miał rozpocząć pielgrzymkę do Słowacji 13.09.2021. Po Starym Mieście oprowadzała nas Pani Eleonora, nasza Pani pilot, która ciekawie opowiadała nam o mieście i katedrze.
Po ośmiu dniach naszej pielgrzymki, pełni wrażeń i w dobrych humorach w godzinach nocnych wróciliśmy do naszej parafii.